Soms is het verlies in het leven groter dan de winst. Dan heb ik het niet over Ajax of PSV of over grote bedrijven en beurskoersen. Nee, ik heb het over wat de mens in het leven kan verliezen. Het verlies van levens aan het front, het verlies van je land, je taal en je identiteit. Het verlies van respect, van je toekomst en de toekomst van je kinderen. Kortom, veel mensen hebben het in deze agressieve wereld niet comfortabel en dan druk ik mij nog voorzichtig uit.
Overal zijn kleine groepjes politici uit op macht en kapitaal. Zij doen dit door pure onderdrukking en wetteloosheid en zien dit ook als verdienmodel over de ruggen van de bevolking. Gandhi, Martin Luther King en Mandela zouden zich omdraaien in hun graf. Racisme en fascisme zijn geen termen meer uit het verleden, uit de geschiedenisboekjes. Het is zo actueel dat we er dagelijks mee worden geconfronteerd. Aan de andere kant hangen we als een verslagen bokser in de touwen. Murw gebeukt door wat er nu speelt.
Waar moet je beginnen? In Duitsland gaan honderdduizenden de straat op om te demonstreren tegen het fascisme. In ons eigen land maken wij ons alleen maar druk over wel of geen vuurwerkverbod terwijl de grootste partij in ons land bezig is met het systematisch ontmenselijken van migranten. De partij wordt ondersteund door zogenaamde liberale, weldenkende middenpartijen. Welkom in Nederland!
Een bevlogen groep jonge mensen die zich terecht druk maken om het klimaat en de toekomst van de wereld wordt weggezet als lastig en bijna terroristisch omdat ze af en toe een snelweg bezetten. Maar wat doet de grote, zwijgende massa? We bestellen weer een hebbedingetje bij Amazon en duiken in Facebook, TikTok of Instagram en vermaken ons met irrelevante, imbeciele filmpjes. Zijn we zo vervallen tot apathie?
De wortels van de democratie worden aangevreten en we staan erbij en kijken ernaar. Wat er door de generaties na de oorlog is opgebouwd, wordt in rap tempo verloren. Het belangrijkste wat we verliezen is het menselijke contact. Een aanraking, een compliment, een gesprek. Als we zo doorgaan worden we niet vervangen door robots, maar zijn we zelf de robots geworden. Afstandelijk, rationeel en gevoelloos. We maken ons niet meer druk om onze medemens, om onze aarde, om de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen. We zijn op alle fronten aan het verliezen.
Predikers zijn er van alle tijden en sommige zijn heilig verklaard. Zij verstonden de kunst om op te komen voor het welzijn van de mensen en dieren. Zij toonden respect voor alles wat leeft op onze aarde. Zelf ben ik niet religieus of spiritueel aangelegd, maar de terugkeer van een Antonius op de planeet kan wel weer het verschil maken. Bijkomend voordeel is dat Antonius altijd wordt aangeroepen als we iets hebben verloren. Nou, hij kan meteen vol aan de bak!
Michael Struis
