Ik begin mijn blog dit keer met een quote van Albert Einstein:
“De wereld is een gevaarlijke plek om te wonen; niet vanwege de mensen die kwaad willen, maar vanwege de mensen die daar niets tegen doen“
Afgelopen week luisterde ik bij toeval naar een debat tussen een BBB gedeputeerde van de provincie Gelderland en een politicus van de PvdD. Aanleiding was het feit dat een wolf een vrouwelijke jogger op de Veluwe in haar been heeft gebeten. Tijdens het debatje op de radio was het nog niet zeker dat een wolf de beet had toegediend. De gedeputeerde trok meteen fel van leer. De wolf hoort hier niet thuis. De wolf is een exoot, een indringer en zorgt ervoor dat kinderen niet meer alleen op straat kunnen spelen of naar school kunnen fietsen. Kortom de wolf zorgt voor onveiligheid. De gedeputeerde had het al zelfs over afschieten.
Miljoenen jaren geleden zwierven grote roedels wolven hier over de moerassige vlakten. Ver voordat er überhaupt sprake was van enige cultivering van onze drassige delta. Wie verstoort nu wiens leefgebied? Wolven denken niet in grenzen. Wolven zijn sociale dieren en prima jagers. Wolvenvrouwtjes-en mannetjes blijven hun leven lang bij elkaar, zijn vindingrijk en passen zich uitstekend aan. Als je de wolf nu vervangt door de vluchteling? Wordt daar door politici niet hetzelfde over gezegd? U hoort hier niet, u verstoort ons leefgebied. Vreemd toch dat wij westerlingen grenzen trekken en binnen deze grenzen allerlei verworven rechten claimen waar we amper inspanningen voor hebben gedaan. Niet meer dan dat onze wieg hier louter toevallig heeft gestaan. Anderen die minder geluk hebben gehad ontzeggen we het recht op een betere toekomst simpel om het feit dat zij een grens zijn overgestoken.
Wij zijn verworden tot een angstig en nerveus volkje. Bang om onze rijkdom kwijt te raken. Bang om deze met anderen te delen. We zijn een wegkijkland aan het worden. Het leed van anderen over de grens raakt ons nauwelijks. Tenzij het gaat over aandelen en obligaties. Als we slechts een fractie bezaten van de competenties van de wolf leefden we nu in een betere wereld… Maar ik geef toe: wel met wat minder schapen.
Michael Struis
