Op maandagmorgen gaat mijn wekker net iets eerder af dan op andere dagen. Nog één keer draai ik me om, maar dan trek ik snel mijn sportkleren aan voor mijn dagelijkse hardlooprondje in de duinen. Bij thuiskomst volgt dan altijd een haastig ritueel van koffie, douchen en aankleden waarna ik naar de Oude Bavo-kerk wandel op de Grote Markt in Haarlem. Wanneer ik om tien voor negen daar aankom, staan mijn collega-pastores Nadia en Tom al buiten te wachten.
Opladen voor de week
Drie jaar geleden vroegen Tom, Nadia en ik ons af of het niet een goed idee was om een gebedsmoment voor onszelf te creëren. Een moment aan het begin van de werkweek om op te laden voor wat komen gaat. Ja, daar waren we het gelijk over eens, maar dan moest het wel toegankelijk worden voor iedereen. Geen liturgie, geen werk voor ons, maar ‘gewoon niets’. En zo ontstond het idee voor de stiltemeditaties. Inmiddels is dit een vast onderdeel van het Stadsklooster Haarlem, een initiatief van de Antonius Gemeenschap.
Wakker worden vanuit stilte
Terwijl we op het bordes van de kerk staan komen er steeds meer mensen aangelopen. Jong, oud, man, vrouw, kerkelijk en niet kerkelijk. Iedere week begroeten we een wisselende groep van ongeveer dertig trouwe deelnemers. Om negen uur sluit ik de deuren van de kerk en loop naar het altaar om de kaarsen aan te steken. Tom slaat drie keer op de gong en dan is het stil. Met zijn allen ervaren we de stilte, ieder van ons met zijn of haar eigen gedachten. Er daalt een rust op ons neer in die grote lege ruimte van de kerk, we proeven de stilte. Na 25 minuten klinkt de gong drie keer. Mensen rekken zich uit er wordt wat gekucht. Zo ontwaken we vanuit de stilte in een nieuwe week.
Joris Obdam